Νοσήματα που προλαμβάνονται με εμβολιασμό: συστήματα επιτήρησης στην Ελλάδα και επιδημιολογικά δεδομένα

1. Εισαγωγή

Η πρόληψη των λοιμωδών νοσημάτων είναι κλειδί για τη δημόσια υγεία, καθώς είναι πάντα καλύτερο να προλαμβάνει κανείς παρά να θεραπεύει. Οι εμβολιασμοί προλαμβάνουν την εμφάνιση της νόσου και προστατεύουν όσους εμβολιάζονται αλλά και αυτούς που δεν έχουν εμβολιασθεί μέσω του φαινομένου της συλλογικής ανοσίας ή ανοσίας της αγέλης (όσο περισσότεροι άνθρωποι εμβολιάζονται σε μια ορισμένη κοινότητα τόσο η νόσος δεν μπορεί να εξαπλωθεί). Είναι ευρέως αποδεκτό ότι με την εξαίρεση της χρήσης πόσιμου νερού, κανένα άλλο μέσο (συμπεριλαμβανομένων και των αντιβιοτικών) εκτός από τα εμβόλια δεν είχε τόσο σημαντική επίδραση στη μείωση της θνησιμότητας.(1) Οι εμβολιασμοί εξαφάνισαν ή περιόρισαν σημαντικά ορισμένα πολύ σοβαρά μεταδοτικά νοσήματα (ευλογιά, διφθερίτιδα, πολιομυελίτιδα) και αποτελούν ένα από τα δέκα εξαιρετικά επιτεύγματα του 20ου αιώνα στον τομέα της δημόσιας υγείας (2,3). Στην εποχή μας υπολογίζεται ότι 100 εκατομμύρια παιδιά εμβολιάζονται μέσα στον πρώτο χρόνο της ζωής τους και τα εμβόλια προλαμβάνουν 2,5 εκατομμύρια θανάτους παιδιών ετησίως (4). Πολλοί είναι οι παράγοντες που συνέβαλαν σ΄ αυτή την επιτυχία, από τους οποίους ο σημαντικότερος ήταν η πρόοδος της βιοτεχνολογίας, που οδήγησε στην παραγωγή εμβολίων με χαμηλό ποσοστό ανεπιθύμητων ενεργειών και υψηλό επίπεδο ασφάλειας και αποτελεσματικότητας. Αντιπροσωπευτικά παραδείγματα της προηγμένης τεχνολογίας αποτελούν το ακυτταρικό εμβόλιο του κοκκύτη, τα συζευγμένα εμβόλια κατά του αιμόφιλου τύπου β, του μηνιγγιτιδόκοκκου και του πνευμονιόκοκκου, καθώς και το ανασυνδυασμένο εμβόλιο κατά της ηπατίτιδας Β . Νέες τεχνικές, όπως αυτή της αντίστροφης μηχανικής ανάπτυξης εμβολίων (reverse vaccinology), υπόσχονται στο μέλλον την παρασκευή εμβολίων έναντι κι άλλων παθογόνων (μηνιγγιτιδοκόκκου τύπου Β) (5)

Ο παρών πίνακας περιλαμβάνει τα Συμπληρώματα Διατροφής που έχουν γνωστοποιηθεί στον ΕΟΦ μέχρι και Δεκέμβριο 2013 και ενημερώνεται συνεχώς. Αφορά στα προϊόντα για τα οποία οι υπεύθυνες εταιρείες επιβεβαίωσαν την τρέχουσα κυκλοφορία τους. Επισημαίνεται ότι δεν περιλαμβάνει τα προϊόντα Ειδικής Διατροφής που αποτελούν άλλη κατηγορία προϊόντων (διάφορες ομάδες πχ για αθλητές, δίαιτες μειωμένων θερμίδων για απώλεια βάρους, ειδικών ιατρικών σκοπών, κλπ).

Εάν υπάρχουν παρατηρήσεις επί του περιεχομένου του πίνακα (αναφέρετε ημερομηνία έκδοσης πίνακα), παρακαλούμε για τη συμπλήρωση του παρακάτω εντύπου και αποστολή στο Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε. εντός 15 ημερών. Σε περίπτωση που διαπιστωθεί ότι δεν πληρούνται οι όροι της νομοθεσίας περί Συμπληρωμάτων Διατροφής, οι αντίστοιχες καταχωρήσεις αφαιρούνται από τον πίνακα.

Δείτε τον πίνακα,ΕΔΩ

Πηγή Φαρμακευτικός Σύλλογος Έβρου.

ΕΛΛΕΙΨΗ ΤΟΥ ΕΝΖΥΜΟΥ G6PD

Η έλλειψη του ενζύμου Αφυδρογονάση της 6-Φωσφορικής Γλυκόζης κληρονομείται με φυλοσύνδετο υπολειπόμενο γονίδιο (δηλ. το υπεύθυνο γονίδιο βρίσκεται στο Χρωμόσωμα X). Αυτός είναι ο λόγος που η ανεπάρκεια εμφανίζεται συχνότερα στα αγόρια συγκριτικά με τα κορίτσια. Όταν χορηγηθούν φάρμακα που απαγορεύονται ή το άτομο έλθει σε επαφή με ναφθαλίνη ή φάει κουκιά μπορεί να εμφανίσει αιμολυτική αναιμία και έντονο ίκτερο. Η εντόπιση των πασχόντων και η ενημέρωσή τους για τις ουσίες και τα φάρμακα που πρέπει να αποφεύγουν έχει σαν αποτέλεσμα την προστασία τους από αιμολυτική αναιμία, η οποία εκδηλώνεται με ίκτερο και αίσθημα αδυναμίας. Η εντόπιση αυτή γίνεται με τη μέτρηση της δραστικότητας του ενζύμου στο αίμα. Υπάρχουν περιπτώσεις ολικής αλλά και μερικής έλλειψης του ενζύμου G6PD. Έτσι εξηγείται και η διακύμανση στα συμπτώματα.

ΠΙΝΑΚΑΣ ΦΑΡΜΑΚΩΝ ΠΟΥ ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ Η ΧΟΡΗΓΗΣΗ ΤΟΥΣ

ΣΕ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΜΕ ΕΛΛΕΙΨΗ ΤΟΥ ΕΝΖΥΜΟΥ G6PD

Συνταγή: Κάθε έγγραφη εντολή του θεράποντα ιατρού για την παρασκευή και χορήγηση οποιουδήποτε φαρμάκου. Είναι επίσημο αποδεικτικό έγγραφο και πρέπει πάνω σε αυτή απαραίτητα να αναγράφονται :
- το ονοματεπώνυμο,
- η ειδικότητα,
- η διεύθυνση,
- ο αριθμός τηλεφώνου του θεράποντα ιατρού.

Στο κάτω μέρος της συνταγής πρέπει να υπάρχει οπωσδήποτε υπογραφή και σφραγίδα του ιατρού.
Οι συνταγές μπορούν να καταταγούν σε 3 κατηγορίες: