Θεωρητικά μια πολύ απλή διαδικασία.
Δυστυχώς η καθημερινή επαφή με τον κόσμο στο φαρμακείο δείχνει το αντίθετο καθώς, μέσα από το διάλογο, συχνά διαφαίνονται διάφορα προβλήματα και μια έλλειψη νοοτροπίας "καλής πρακτικής". Το βίντεο που ακολουθεί δείχνει πως θα μπορούσε να είναι μια παρουσίαση της χρήσης του σχετικού εξοπλισμού (μετρητή και αναλωσίμων)
http://www.youtube.com/watch?v=aYvSfcG1KDE
πηγή: ελληνική διαβητολογική εταιρεία (ΕΔΕ)
Τι κρατάμε
σωστή προετοιμασία
- Καλύτερα να μην χρησιμοποιούνται οινόπνευμα, ή σχετικά προϊόντα, για τον καθαρισμό των χεριών πριν την μέτρηση, γιατί μπορεί να αλλοιώσουν την τιμή της μέτρησης (οπότε, νερό και σαπούνι αρκούν. Επίσης, εννοείται, καλό στέγνωμα)
- Τα χέρια πρέπει να μην είναι κρύα (το κρύο προκαλεί αγγειοσύσπαση, οπότε και πιθανώς να δυσχαιρένει την προμήθεια επαρκούς δείγματος αίματος)
- Κατά την τοποθέτηση του σκαρφιστήρα (λέγεται και σκαρφίδα), δηλαδή της βελόνας, το στυλό ίσως οπλίσει (η σκαρφίδα οπότε θα πρέπει να τοποθετείται πάντα με το "πώμα" της). Αφαιρούμε το προστατευτικό "πώμα" της σκαρφίδας με μια περιστροφική κίνηση και κλείνουμε το στυλό με το καπάκι του. Για να είμαστε σίγουροι πως έχει οπλίσει, ελέγχουμε και τη θέση του εμβόλου (στα περισσότερα στυλό το έμβολο το τραβάμε, σε κάποια όμως το πιέζουμε μέσα)
* θα είναι βολικό να έχουμε προνοήσει να υπάρχει κάποιο τσιρότο, ή έστω ένα χαρτομάντηλο, για μετά το τρύπημα.
καλή πρακτική
- Βγάζουμε μια ταινία και την τοποθετούμε στον μετρητή. Αμέσως μετά, πρέπει να γίνει συνήθεια να κλείνει καλά το καπάκι της θήκης (σημάδι, ο χαρακτηριστικός ήχος... κλικ!) για την καλύτερη δυνατή συντήρηση των ταινιών μέτρησης (η υγρασία της ατμόσφαιρας πχ, ή ο ήλιος κτλ μπορούν να επιταχύνουν την αλλοίωσή τους. 'Οπως και να'χει η προτεινόμενη χρήση τους είναι εντός 3 - 6 μηνών από το άνοιγμα της συσκευασίας, χρονικό πλαίσιο που έτσι κιαλλιώς θα πρέπει να είναι εντός της αναγραφόμενης ημερομηνίας λήξης.)
*Αν έχουμε βάλει την ταινία σωστά, δηλαδή απ'την σωστή μεριά και όσο βαθιά χρειάζεται ωστε να γίνει επαφή με το κύκλωμα του μετρητή, τοτε θα εμφανιστεί κάποιου είδους ένδειξη στην οθόνη πως είμαστε έτοιμοι.
-Τοποθετούμε το στυλό κάθετα στο σημείο οπού θα τρυπήσουμε, πιέζοντας ελαφρά το στυλό ωστέ να εφάπτεται με το δέρμα και πατάμε το κουμπί (τα περισσότερα, αν όχι όλα τα στυλό μέτρησης, έχουν και μηχανισμό ρύθμισης του βάθους τρυπήματος ωστε να προσαρμόζονται ανάλογα με το πάχος και την υφή τους δέρματος του καθενός. Το πρόβλημα πολλών ασθενών, ή βοηθών τους, είναι στην τεχνική. Ελλιπής ποσότητα αίματος σημαίνει μη μέτρηση/αχρήστευση της ταινίας και πιθανή ενόχληση/ταλαιπωρία του ασθενούς, αφού θα ξαναχρειαστεί τρύπημα)
*τρύπημα πλαγίως του ακροδαχτύλου, δηλαδή στην επιμήκη πλευρά του και όχι στην μύτη, είναι λιγότερο επώδυνο
- Γέρνουμε το τρυπημένο δάχτυλο προς τα κάτω (με την παλάμη προς τα πάνω όμως, ωστε να βλέπουμε/ελέγχουμε την σχηματιζόμενη σταγόνα) και εν ανάγκη πιέζουμε ελαφρά με το άλλο μας χέρι (κατά κάποιο τρόπο, όπως θα πιέζαμε μια μισοτελειωμένη οδοντόκρεμα) ωστε να σχηματιστεί μια ικανοποιητική σταγόνα.
- Φέρνουμε τον μετρητή με την ταινία, από κάτω/υπό γωνία και ακουμπάμε ελαφρά την άκρη της ταινίας στην σταγόνα. Η ταινία θα "πιεί" την σταγόνα και μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα η μέτρηση θα έχει τελειώσει
*Αν μετακινούμε τον μετρητή και όχι το τρυπημένο δάχτυλο, για να γίνει η επαφή, δεν υπάρχει κίνδυνος να χαλάσει η σχηματισμένη σταγόνα αίματος.
- Ξεκαπακώνουμε το στυλό, αφαιρούμε την σκαρφίδα και την απορρίπτουμε μαζί με την χρησιμοποιημένη ταινία ('Οποιος κάνει μόνος του μετρήσεις στον εαυτό του, καλό θα ήταν να ξανατοποθετεί το "πώμα" στη σκαρφίδα ωστέ να μην κινδυνέψει να τρυπηθεί κάποιος άλλος. 'Οποιος κάνει μετρήσεις σε κάποιον άλλο ας απορρίπτει απευθείας την χρησιμοποιημένη σκαρφίδα, χωρίς να προσπαθεί να την "καπακώσει", καθώς πάντα υπάρχει ο κίνδυνος να τρυπηθεί. Γενικά, για μεγαλύτερη ασφάλεια, τα αναλώσιμα θα πρέπει να απορρίπτονται κατευθείαν σε κάποιο σκληρό δοχείο με καπάκι. Στο σπίτι θα μπορούσε να χρησιμοποιείται κάποιο άδειο πλαστικό μπουκάλι)
- Αν ο χρήστης δεν θέλει, ή δεν μπορεί, να μάθει να χρησιμοποιεί την λειτουργία αποθήκευσης των δεδομένων του μετρητή (όλοι λίγο πολύ έχουν, κάποιοι μάλιστα συνδέονται και μέσω usb με υπολογιστή και δίνουν διαγράμματα) καλό θα ήταν να ενθαρρύνεται να σημειώνει τουλάχιστον την ημερομηνία και την ώρα της μέτρησης σε κάποιο χαρτί, ώστε να μπορεί να σχηματίζεται μια γενική εικόνα σε βάθος χρόνου. Αν ο χρήστης είναι πρόθυμος, μπορεί να σημειώνει και περαιτέρω πληροφορίες όπως χρονικές αποστάσεις από γεύματα και φάρμακα που πιθανώς χρησιμοποιούνται.
προτεινόμενη μορφή σημειωματαρίου
πηγή: ελληνική εταιρεία φαρμακευτικής πρακτικής (εεφπ)
-------------------------------------------------------------