"Για μια ακόμη φορά αποδεικνύεται ότι τα μνημονιακά μέτρα για την δήθεν ενίσχυση του ανταγωνισμού, είναι έωλα και εκ του πονηρού", σχολιάζει στο Iatronet ο πρόεδρος του ΠΦΣ κ. Κωνσταντίνος Λουράντος (φωτό).

Σύμφωνα με τον κ. Λουράντο, η ίδια η έκθεση του ΟΟΣΑ και της Επιτροπής Ανταγωνισμού της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Μάρτιος 2014) αναφέρει ότι σε σχετική μελέτη "δεν αναφέρεται δραστική μείωσης της τιμής των μη συνταγογραφουμένων φαρμάκων» από τον ανταγωνισμό".

Επομένως – τονίζει - οποιαδήποτε κίνηση δήθεν απελευθέρωσης της αγοράς θα είναι αποτέλεσμα πιέσεων οικονομικών συμφερόντων και όχι προς όφελος των καταναλωτών.
Έκθεση

Στην παραπάνω έκθεση αναφέρονται – μεταξύ άλλων – τα εξής:

Ο αυξημένος ανταγωνισμός που προκαλείται λόγω της αύξησης του αριθμού των φαρμακείων, μπορεί τελικά να οδηγήσει στο κλείσιμο φαρμακείων όπως συνέβη στην ισπανική αυτόνομη επαρχία Ναβάρα που απελευθερώθηκε η ίδρυση.

Μια πολιτική αποφυγής του ρίσκου κλεισίματος φαρμακειών σε περιοχές μειωμένου ενδιαφέροντος (πληθυσμιακά και εμπορικά) και στήριξης των φαρμακείων αγροτικών περιοχών, είναι η παροχή οικονομικών κινήτρων:

Στην Αγγλία τα αγροτικά φαρμακεία επιδοτήθηκαν από το πρόγραμμα Essential Small Pharmacy Local Pharmaceutical Services και στη Δανία εφαρμόζεται πρόγραμμα φοροελάφρυνσης, για να υποστηρίξει τα φαρμακεία με χαμηλό τζίρο.

Στη Νορβηγία, για αρκετά χρόνια υπήρξε συμφωνία ανάμεσα στο κράτος και τις αλυσίδες φαρμακείων για κάθε φαρμακείο που έκλεινε σε αγροτική περιοχή η αλυσίδα ήταν υποχρεωμένη να το εξαγοράσει ή να δημιουργήσει νέο.
Πρόσβαση

Το αποτέλεσμα ήταν ότι αν και η πρόσβαση σε απομακρυσμένες περιοχές δεν αυξήθηκε,κανένα αγροτικό φαρμακείο δεν έκλεισε στη Νορβηγία.

Δεν υπήρχαν ενδείξεις από τις χώρες που μελετήθηκαν – όλες με σύστημα δημόσιας χρηματοδότησης της υγειονομικής περίθαλψης και του φαρμακευτικού συστήματος - για την επίτευξη ανταγωνισμού στις τιμές των μηρυθμιζόμενων στην τιμή τους φαρμάκων όπως τα ΜΗΣΥΦΑ.

Μια συνεπής μείωση των τιμών τους δεν επιβεβαιώθηκε.

Η μείωση της συνολικής φαρμακευτικής δαπάνης σε αυτές τις χώρες είναι έτσι επίσης απίθανο να συμβεί δεδομένου ότι η φαρμακευτική δαπάνη σε μεγάλο βαθμό επηρεάζεται από τα φάρμακα που χορηγούνται μόνο με ιατρική συνταγή, χρηματοδοτούνται από το δημόσιο και οι τιμές των οποίων εξακολουθούν να ρυθμίζονται ακόμα και σεαπελευθερωμένες αγορές.

Επιπλέον, παράγοντες όπως η αυξημένη ιατρική ανάγκη, λόγω της γήρανσης του πληθυσμού, τα υπερκοστολογημένα νέα φάρμακα και o όγκος κατανάλωσης, επηρεάζουν τη δαπάνη.

Δ.Κ.

Πηγή iatronet